EEN IJSKOUDE AFREKENING

Afgelopen zaterdag stond het thuisduel tegen Quick’20 JO10-1 op het programma. Historisch gezien een club met sterke jeugdteams, dus vooraf een leuk affiche voor de koude ochtend. De thermokleding en handschoenen konden weer uit de kast worden gehaald, met een temperatuur krap boven het vriespunt. Gelukkig was er een aangenaam zonnetje, het bekende warme sfeertje en zorgde Per(la) voor een bekertje koffie. Na enige verwarring rondom een ingewikkeld algoritme voor fruitvoorziening en aanvoerderschap kon de focus (voor de meesten) richting de prestaties op veld worden gericht.

Vooraf werd als warming-up een partijvorm afgewerkt, waarbij de jongens al lekker fanatiek in de weer waren. Zoals vaker bleek de warming-up bepalend voor de mind-set waarmee de wedstrijd wordt gestart. Dit keer in positieve zin. Beide ploegen begonnen fanatiek, met frisse moed en een hoog tempo aan de wedstrijd. Vanaf het begin had ATC echter de overhand en zette hoog druk op de tegenstander. Na een verrassend schot van Liam en een mooie actie van David was het in de 4e minuut Kik die de score opende met een bekeken schot. Hierna bleef de druk onverminderd gehandhaafd met scherp doordekken en goed samenspel. Dit leidde tot nog een gekraakt schot, bal in het zijnet en redding van de keeper. Toch bleek de defensie uiteindelijk niet bestand tegen het geweld en werd de voorsprong verder vergroot met nog twee doelpunten van Kik die al in de 8e minuut het veldoverwicht bekroonde met een hattrick.

Doordat de krachtsverhouding zich al snel en duidelijk aftekende werd de coach van de tegenstander lichtelijk nerveus, met een aanhoudende kakofonie vanaf de zijlijn tot gevolg. Positief coachen maakte plaats voor stemverheffing en de opbouw werd verruild voor de lange bal naar voren. Hetgeen niet zonder resultaat bleef, want ietwat onfortuinlijk en onnodig moest ATC in de 10e minuut een tegendoelpunt incasseren. Dit bracht de jongens echter niet van de wijs. In de rest van dit blok en het volgende werd de voorsprong uitgebouwd naar een 8-1 voorsprong.
In het derde blok werd zichtbaar dat de focus een beetje wegebde, zowel in als naast het veld. Waar de gesprekken aan de zijlijn werden verlegd naar de coupe van Qatar en vastgoed in de Bronforrelstraat, vroeg de coach van de tegenstander zich hardop af of zijn spelers ‘soms wilden knuffelen’ met de tegenstander. De klus was al geklaard en dat uitte zich in de scherpte. Hoewel de jongens bleven werken, was er minder succes in de afwerking. In korte tijd was ook tot drie keer toe goed ingrijpen van Stijn noodzakelijk en leek het blok doelpuntloos te eindigen. In de dying seconds bracht Seb de tussenstand nog op 9-1 met een mooi schot. Maar opnieuw leek bevestigd te worden dat de jongens toe zijn aan de uitdaging van een half veld.

Na de laatste pauze werd het spel nog iets rommeliger, ontstonden er onnodige kansen voor de tegenstander en waren nog enkele reddingen nodig van Stijn. Toch wisten de jongens het op te brengen om ook in deze fase nog te strijden, druk op de tegenstander uit te oefenen en kansen te creëren. Met nog twee doelpunten als gevolg, in 46e minuut van Kik en 50e minuut van Douwe. Hiermee werd de eindstand op 11-1 bepaald en kon er worden teruggekeken op ijskoude afrekening in het voetbalcircuit.