Een legale zevenklapper…
Zaterdagmiddag. Bijna traditioneel trekt de Liefhebber naar het voetbalveld waar de mannen van ATC jo17-4 hun kunsten vertonen. Het is koud en mistig. Er zijn, passend bij de aanhang van dit team, ondanks de maatregelen toch nog wel wat mensen op het sportpark te vinden. En degene die de tijd nam om naar de Witte brigade te kijken kreeg het er vast warm van!
Na de warming-up lukt het de Liefhebber een stuk van de laatste wedstrijdbespreking af te luisteren. Het eenvoudige advies vanuit de technische staf is simpel: ‘Zorg dat je de bal naar een witte speelt en laat de bal gaan…’
12.15 uur. Na de aftrap wordt vrij snel duidelijk dat de ploeg ‘in de groei’ zit. Naast de gebruikelijke passie en vechtlust wordt er heerlijk gecombineerd. In tegenstelling tot eerdere wedstrijden is er sprake van wat meer geduld en rust aan de bal. Voor de weinige toeschouwers is het een genot om naar te kijken. Het verzorgde voetbal gecombineerd met de felle dominante speelwijze maakt dat de bezoekers uit het kunststadje Ootmarsum geen moment de gelegenheid krijgen om in de wedstrijd te komen. En dit goede voetbal leidt tot kansen. Heel veel kansen. En voor de supporters van de thuisploeg kan gelukkig gezegd worden dat de kansen door de Witte Brigade in doelpunten werden omgezet!
De wedstrijd is zeven minuten oud als Thijs een geroutineerde interceptie doet en met een korte pass Bram weet te bereiken. En deze balvaardige middenvelder liet, met het in de diepte sturen van Jasper, wederom zien dat hij oog voor ruimte kan combineren met een goede pass. En in dezelfde aanval liet Jasper zien dat hij echt een koele afmaker is: 1-0.
Na de 1-0 werd de druk van de mannen van de Slangenbeek alleen maar heviger. Het was dan ook voor iedereen een grote verrassing dat het de mannen van Kosc lukte om via ene counter uit het niets de 1-1 te maken. Niet voor de eerste keer dit seizoen liet de Witte Brigade zien dat het over een zeer veerkrachtig karakter beschikt. De koppies gingen niet omlaag, eerder omhoog.
De wedstrijd werd door ATC met nog meer wilskracht en zuivere passing voortgezet. Wat wederom leidde tot meer kansen. En ook tot meer doelpunten. Na een mooie actie van Per, waarbij de targetman van de ploeg drie verdedigers af wist te schudden leidde tot een voorzet op het goudhaantje van de dag: Jasper 2-1!
Rust.
Na de rust werd de breedte van de selectie benut. Met vijf frisse spelers in het veld bleek het goed mogelijk om met volle energie door te gaan. Toch leken de gasten uit Ootmarsum nog te geloven in een goede afloop van de wedstrijd. Een strakke corner van Max en een slim lobje van Matthijs maakten, kort na rust, op vakkundige wijze een einde aan dit geloof: 3-1. Dit derde doelpunt was de opmaat voor een hele reeks mooie aanvallen en ook doelpunten voor de Witten uit Hengelo. 3 minuten na de 3-1 waagde Max een schot vanaf 16 meter: 4-1!
Hoewel de aanwezige supporters te maken hadden met temperaturen rond het vriespunt voelden de aanhangers van de thuisploeg dankzij het mooie spel en de fijne doelpunten het warme gevoel van enthousiasme en geluk.
En dat gevoel werd door de ploeg nog verder gevoed. Een mooie actie van Jasper vanaf links leidde tot een messcherpe voorzet op Matthijs, 5-1. De 6-1 gemaakt door Jasper werd even later ingeleid door een goede individuele passeeractie van Guus.
Het slotakkoord kwam uit onverwachte hoek. Een eigen doelpunt bepaalde de eindstand op 7-1. En hiermee eindigde de wedstrijd met een legale zevenklapper!
Vanmiddag werd dat er in het team veel spelers zitten met een actie en veel spelers met scorend vermogen. Al met al was het een heerlijk middagje voetbal waarin de mannen van de Witte brigade lieten zien dat er nog veel meer in te vat zit. En de Liefhebber is hier heel benieuwd naar.
De Liefhebber
De huid duur verkocht.. (3-12-21)
Ook in het Sinterklaas-weekend wist de Liefhebber de weg naar het veld waar de Witte brigade zijn kunsten zou gaan vertonen te vinden. Geheel in de traditie van dit jaargetijde was het een barre tocht in nare weersomstandigheden. Kou, regen en wind maakten dat het pittige omstandigheden waren voor een pot voetbal.
De tegenstander van vandaag, SDC ’12, bekleedt de koppositie in de competitie. Na een goede warming up en een wedstrijdbespreking die weinig aan duidelijkheid overliet startte de wedstrijd. De vechtlust en scherpte van de mannen van de Slangenbeek waren een complete verrassing voor de Denekampers. Het werd duidelijk dat ze met een bepaalde vorm van onderschatting aan de wedstrijd waren begonnen. De goede start werd al vroeg in de wedstrijd beloond met een keurig uitgespeeld doelpunt voor de uitploeg: 0-1. Dat dit bij SDC als een complete verrassing kwam werd duidelijk. Er werd (reeds in minuut 11) een driedubbele wissel toegepast. Dit had direct een duidelijk effect op het spel van de thuisploeg. De kundige centrale middenvelder vond de razendsnelle buitenspeler. 1-1.
Het deed de liefhebber deugd te zien dat de Witte brigade hierop met veel veerkracht reageerde. Volop werd er vooruit gevoetbald. De spitsen werden gezocht en soms gevonden. Op één van deze momenten hadden de SDC-ers een overtreding op de rand van de 16 nodig om de ATC-ers af te stoppen. De Denekamper keeper zetten zijn muur. Captain Max legde de bal klaar, deed vier passen naar achteren, keer met zijn scherpe oog waar de ruimte lag en… krulde de bal als een ware Lionel Messi in de kruising. Dit kon weleens het doelpunt van het jaar zijn. Gelukkig is de goal op camera vastgelegd. Deze schijnt inmiddels viral te zijn gegaan!
Wederom was de thuisploeg van slag. De pot werd feller, scherper en de energie die beide ploegen erin gooiden maakte dat de toeschouwers het er warm van kregen. Naar mate de wedstrijd vorderde bleken de talenten van met name de centrale middenvelder en linker buitenspeler dermate groot dat ze het verschil konden maken. Na de gelijkmaker lukte het SDC via een aantal uitgespeelde kansen uit te lopen naar 6-2. Zeker gezien het aantal kansen dat de Witte Brigade ook nog voor zichzelf wist te creëren is deze uitslag wat geflatteerd te noemen. Wat in ieder geval zeker gezegd moet worden is dat de mannen van de Torenlaan zeker geen Sinterklaas waren die cadeaus uitdeelde. Ze hebben de huid duur verkocht!
En dit maakt dat de Liefhebber zijn best zal doen om ook volgende week weer present te zijn!
De Liefhebber
Koude afmakers, een kennismaking met de counter (27-11-2021)
Ondanks de maatregelen inzake Covid-19 trok de Liefhebber zaterdagmiddag richting sportpark Slangenbeek. Er staat weer een wedstrijd van ons team op het programma. De tegenstander van vandaag is TVC. Het weer is kil, het veld is nat en de ploeg is gretig. Vanaf het begin zet de witte brigade vol druk op de tegenstander. De ploeg laat wederom zijn kenmerkende passie zien. Waar ze de eerste twintig minuten tekort in schieten is zorgvuldigheid en rust aan de bal. Teveel en te snel wordt de lange bal gezocht. Ondanks deze wat slordige werkwijze weet de ploeg toch de overhand in de wedstrijd te behouden. En dit leidt tot de nodige kansen voor ATC. Aanvalsleider Jochem wordt een aantal keren gevonden maar raakt helaas de paal en de keeper met zijn pogingen. Terwijl het helemaal niet in de lijn der verwachting lag lukt het de blauwen uit Tubbergen zomaar om er met een messcherpe counter uit te komen. De spits van de tegenstander mist niet. Hij raakt. Tegen de verhoudingen in staat het team op 0-1.
Een tel is het, op het toch al niet zo drukke sportpark helemaal stil. Vervolgens ziet de Liefhebber de ploeg reageren op de manier die er voor zorgt dat de Liefhebber graag naar deze ploeg kijkt. Ze doen er een schepje bovenop, er gaat een tandje bij. En vrijwel direct met resultaat! Na een goede actie van Matthijs wordt er door TVC een overtreding in de 16 meter gemaakt, penalty. Max neemt de verantwoordelijkheid én dus de penalty: 1-1.
Deze opsteker geeft de ploeg rust. Meer en meer wordt er over de grond gevoetbalt. De liefhebber geniet van elke speler maar stilist Bram steekt er deze helft toch wel echt bovenuit. Met korte felle passjes is hij zijn tegenstander (toch gauw anderhalf keer groter dan Bram) steeds te snel af. De voorhoedespelers worden goed door hem bediend. Het betere voetbal van de ploeg leidt voor rust tot legio kansen. Het is voor elke supporter een vermakelijke wedstrijd.
In de rust wordt de breedte van de selectie benut. De tweede helft begint zoals de eerste is geëindigd met het intiatief bij de thuisploeg. En met kansen, die helaas voor de aanhang van de Witten steeds weer net gemist worden. Enkele minuten na rust wordt duidelijk dat TVC vandaag meer geluk heeft bij het afmaken van kansen. Weer een counter, weer een goal 0-2. Het ongeloof is goed af te lezen in de ogen van de ATC-ers. Dit kan toch niet waar zijn. Nog steeds ligt het initiatief bij de Witten, hebben ze de meeste kansen én gaan deze er helaas niet. Ballen gaan op de paal, lat en worden ternauwernood van de lijn gehaald. Hij lijkt er vandaag niet in te willen. Dit geeft TVC vertrouwen. Ze komen wat onder de druk uit en gaan wat meer voetballen. Helaas voor de aanhangers van de ploeg uit de Slangenbeek lukt het de Tubbergse formatie om de wedstrijd op slot te gooien: 1-3. En nog blijven de heren in het Wit werken als paarden. Het lag vandaag niet aan het spel, aan de inzet of aan de passie, het lag aan het geluk.
Hopelijk valt het kwartje van geluk volgende week weer in het voordeel van ATC. De Liefhebber gaat er alles aan doen om ook daar weer bij te zijn om vervolgens verslag te kunnen doen.
De Liefhebber
Soms kun je niet winnen..
De liefhebber kent de wetten van het voetbal. Je kunt verliezen van een betere tegenstander. Je kunt ook verliezen van jezelf. Sinds deze droevige dag in Weerselo is daar een variant bijgekomen. Je kunt blijkbaar ook verliezen van de scheidsrechter. En daarmee is alles over deze wedstrijd gezegd.
De liefhebber verheugt zich op de volgende wedstrijd!
De Liefhebber
Tijd voor de waarheid... (6 November)
Nieuwe maatregelen of niet, Ruim op tijd vertrok de Liefhebber richting Oldenzaal. Daar stond vandaag de topper tussen de Witte brigade en de lokale succesvereniging Quick ‘20 op het programma.
En de liefhebber was wederom niet alleen! Hoewel de herfst nu ook kou met zich mee bracht werd de ploeg uit Slangenbeek wederom door haar ruime supporters gesteund. Kort voor de wedstrijd werd in de ouder-app nog even een video van de heren in hun nieuwe trainingspakken gedeeld. Prachtig te zien dat t team ook gesteund wordt door gulle sponsoren. Als Shoma.nl en De Makelaar uit Borne bereid zijn hun naam aan je te verbinden dan doe je toch wel iets goed, zo weet De Liefhebber.
12.45, aftrap. De ploeg doet het vandaag zonder vaste trainer coach Jasper. De taken worden vol enthousiasme door de andere kaderleden Bastiaan en Carlo overgenomen. Hoewel de wedstrijd gelijkwaardig begint is van meet af aan is duidelijk dat dit Quick een tegenstander van formaat is.
De verdediging staat, zeker met de ondersteuning van het versterkte middenveld., als een huis. Het is sowieso een genot gezien dat de ploeg de wedstrijd start volgens hun eigen mantra van hard werken, felheid en doorzetten! Gedurende het vorderen van de wedstrijd blijkt dat dit Quick over enkele exceptionele spelers beschikt. Na bijna een kwart wedstrijd valt dan ook de 1-0 voor de Oldenzaalse formatie.
Deze tegenslag leidt bij ATC maar tot een ding... nog meer inzet en vechtlust. En hoewel ook Quick nog kansen krijgt komen er voor de Witten ook mogelijkheden. Uiteraard wordt het beproefde middel de Corner ingezet. Dat leidt altijd tot gevaar! Ook krijgen de atc-ers de nodige schotkansen die helaas het doel niet treffen!
De wedstrijd vordert met golven heen en weer, tot het de Oldenzalers lukt om binnen enkele minuten uit te lopen naar 3-0.
Dat doet de ploeg uit de Slangenbeek toch wel pijn. Rust.
Na een goed gesprek in de rust en enkele tactische omzettingen waarbij een extra aanvaller wordt gebracht om wat te forceren zijn de mannen klaar voor de tweede helft. Met een volle bak nieuwe energie wordt de pot voortgezet. Al snel wordt duidelijk dat ook Quick 20 de rust heeft gebruikt om de nodige puntjes op de i te zetten. In relatief korte tijd lopen ze uit naar een score die, volgens De Liefhebber eigenlijk niet representatief voor de wedstrijd genoemd mag worden.
Wat tot de laatste minuut echter ook duidelijk wordt is de waarheid. En de waarheid is dat het Witten uit Hengelo trouw blijven aan hun krachtige basisprincipe van hard werken, fel zijn, doorgaan en bikkelen. Hiermee weten ze er niet alleen voor te zorgen dat Quick niet de voor hen gebruikelijke dubbele cijfers haalt, maar ook dat de supportersclub de trots op het team vasthoud.t De liefhebber is dat in ieder geval wel.
En het is precies dat waarom de liefhebber volgende week zaterdag weer langs de lijn zal verschijnen, u toch ook?
De Liefhebber
De echte herfst valt in. (30 oktober)
30 oktober. Herfst. Echt herfst. En toch wist de regen er niet voor te zorgen dat de immer grote supportersschare van de Witte Brigade thuisbleef. Op het moment dat er voor de start van wedstrijd werd gefloten was het alweer lekker vol langs de lijn van het thuisteam.
Wederom stond er een stadsderby op het programma. De tegenstander van vandaag kleedt zich in het Blauw-Wit en komt uit de Noork. Het feit dat BWO de competitie nog niet heel voortvarend is begonnen maakt dat het risico op onderschatting op de loer ligt. Het was dus voor de thuissupporters een geruststellende gedachte te zien dat de ploeg extra scherp aan de wedstrijd begon. Middels snel aanvalsspel met veel pressie op de helft van de tegenstander lukte het de Witten om goed van start te gaan. Het regende niet alleen regen, het regende zo mogelijk nog meer kansen. Veelvuldig werden de aanvallers bereikt en werd de doelman van de tegenstander op de proef gesteld.
En hoewel de doelman van BWO misschien vandaag wel de beste man van het veld was lukte het ATC 65 toch om al binnen 5 minuten een geslaagde aanval om de zetten in een voorsprong. Door met zijn verfijnde traptechniek op de goede plek te staan wist Bram de 1-0 binnen te schieten. Een fijn moment voor iedereen!
Direct na het doelpunt werd duidelijk dat de thuisploeg van plan was om vandaag een goed resultaat neer te zetten. De druk werd namelijk niet minder, eerder meer! Helaas zonder doelpunt werden de kansen aaneen geregen. Het duurde tot flink in de eerste helft dat de kansendrang van de Witten beloond werd. Nadat Per knap in stelling werd gebracht lukte het hem om in korte tijd de 2-0 én de 3-0 te maken!
Hoewel de 30e Oktober een herfstdag vol regen en bewolking was, leek er voor de Witte brigade geen vuiltje aan de lucht. Helaas bleek niets minder waar. Het spel van ATC werd slordiger, de linies sloten zich niet zo scherp meer aan als gewoon. Al met al zorgde het ervoor dat de ploeg van BWO het idee had dat er op sportpark Slangenbeek iets te halen was. BWO begon kansen te krijgen. En hoewel Thijmen de ploeg met een aantal goede reddingen op de been hield lukte het BWO om via twee snelle counters terug te komen tot 3-2. De neutrale toeschouwer zou zeggen dat de rust en het bakje thee voor ATC op het juiste moment kwam.
De liefhebber heeft geen weet van wat er in de kleedkamer is gezegd maar kon aan de spirit van de Witten in de tweede helft zien dat er duidelijke taal gesproken was. De rust keerde terug in het spel van ATC. De defensie stond weer als het spreekwoordelijke huis. De aanvallers van BWO kregen van Lucas en de 3 T’s (Tim – Thies – Tim) geen centimeter ruimte meer. De middenvelders lieten de bal goed rond gaan en voorin werd er weer gevoetbald. Het begon wederom kansen te regenen. In deze regendans deed Per wat een spits moet doen. Met een knappe goal maakte hij zijn hattrick compleet! Door de 4-2 knakte de ploeg uit de Noork en kon ATC lekker verder voetballen. En dit niet zonder resultaat. Na enkele wedstrijden in de verdediging liet Tomás zien dat hij ook in de aanval uit de voeten kan, na wat keurig kaatswerk wist hij het net te vinden, 5-2!
Al met al was het een middag waarop de Liefhebber maar deels aan zijn trekken kwam. En toch kan er kijkend naar de seizoenstart bij de ploeg, het kader en de supporterschare slechts sprake zijn van de tevredenheid: 3 wedstrijden, 9 punten, 12 doelpunten vóór en bij vlagen flitsend voetbal!
Volgende week de uitwedstrijd bij koploper Quick ’20 in Oldenzaal. De veelbelovende seizoensstart van de Witte Brigade maakt dat deze Liefhebber volgende week zaterdag de fiets pakt en richting ’n Oalden Griezen koerst om de volgende pot van de ploeg te aanschouwen!
De Liefhebber
Nazomer Samba? (9 oktober)
Wat het het heerlijke nazomerweer of waren het de hoge verwachtingen die de wederom grote schare aanhangers van de Witten naar het sportpark wist te lokken? Hoewel we het nooit zullen weten kunnen we wel stellen dat de aanhang van JO17-4 sterk groeiende is. Prachtig om te zien ook hoe de langdurig geblesseerde spelers, Pim en Stijn, er telkens zijn om hun fitte maten naar de overwinning te joelen! Deze liefhebber heeft zelfs horen fluisteren dat het hoofdbestuur bij verdere groei van de aanhang na gaat denken over de inzet van stewards rondom de wedstrijden van het team.
Het wedstrijdbeeld van vandaag was misschien ook wel aanleiding om na te gaan denken over stewards. De gemoederen liepen zogezegd ruim voldoende op…
De wedstijd begon zoals de heren van ATC vorige week geëindigd waren. Vol druk en op de helft van de tegenstander. Dit leidde tot de nodige kansen. Vanuit de verdediging werd er veelvuldig ingeschoven naar het middenveld. Dit verhoogde de druk op de rood-wit-blauwen van Wilhelminaschool. Het zorgde er echter ook voor dat er ruimte kwam voor de spitsen van deze ploeg. Een moment van slordigheid bij de thuisploeg werd dan ook met een messscherpe counter door de gasten afgestraft: 0-1.
Vertwijfeld keken de supporters (en ook de spelers) elkaar aan. Dit was, ook gezien de (overigens nog prille) ranglijst én het wedstrijdbeeld tegen de verhouding in. Met het vallen van dit doelpunt werd de wedstrijd grimmiger. De duels scherper én de wedstrijd spannender. Voor de neutrale toeschouwer was er veel te genieten. Gelukkig voor de supporters van de Witten kent deze selectie al een aantal zekerheidjes. Één daarvan is de passerbeweging van Matthijs op de vleugel. Nadat hij door Mahmud Omer mooi de diepte in gestuurd werd bood hij Spits Danny een prachtige kans. Voor de Bornse Bikkel was dit natuurlijk een koud kunstje: 1-1. Voor ATC was dit doelpunt aanleiding om door te duwen. Bij vlagen werd er echt mooi voetbal gespeeld. De felheid op de bal van flegmatieke aanvaller Guus maakte dat de sluitpost van Wilhelminaschool zo aan het wankelen kwam dat Guus de 2-1 binnen kon tikken.
ATC stond weer voor. De opluchting was bij de supporters en de spelers duidelijk zichtbaar. Nu komt het vast goed, leek het overheersende gevoel. Daar hadden ze echter buiten de strijdlust van de tegenstander gerekend. De Witten werden door de tegenstander met hun eigen kracht bestreden. Niet ATC maar juist Wilhelminaschool zat er het felst op. Duel na duel werd door ATC verloren. De tegenstander kreeg enkele mooie kansen. En hoewel een redding van Thijmen en een goede interventie van Tomas aanvankelijk nog soelaas boden hielden de Witten geen stand. Kort voor rust wist Wilhelminaschool de 2-2 te maken. Het was trainer/ coach Jasper goed aan te zien dat er van tevredenheid geen sprake meer was…
Rust. In plaats van een lekker bakje thee in de kleedkamer koos de technische staf voor een gesprek met het hele team, ver bij de supporters vandaan. Hoewel deze liefhebber het niet kon horen was aan de lichaamstaal goed te zien dat er ‘harde’ noten gekraakt werden.
Vol goede moed en met ‘aanspeelpunt’ Per weer in de spits werd aan de tweede helft begonnen. Helaas voor de aanhang van de Witten werd al snel duidelijk dat ook de tegenstander in de rust een aardig strijdplan bedacht had. Een vlot uitgevoerde counter zorgde voor 2-3. Een psychologische knal natuurlijk zo kort na rust. Toch was er bij ATC wel wat veranderd in de tweede helft. De koppies bleven omhoog en mouwen werden zo mogelijk nog verder opgestroopt. De duels werden weer gewonnen. En daar waar Wilhelminaschool er hard in ging besloten de Witten er spijkerhard in te gaan. En deze aanpak leidde weer tot kansen. Vleugelspits Bram kreeg na een prachtige volley het thuispubliek op de banken… Helaas onterecht. Door gezichtsbedrog leek deze gemiste kans een doelpunt.
Het nut van de brede selectie werd wederom duidelijk. Elke speler gaf zich maximaal, juist omdat de bank ook sterk bezet is, en kon wisselen wanneer nodig. En dit gebeurde ook. Enkele minuten later werd het bikkelen van de thuisploeg beloond. Vanuit een vrije trap, waarbij door het late inlopen voor verrassing werd gezorgd, lukte het Matthijs om de 3-3 binnen te tikken. Deze mentale boost gaf de Witte brigade vleugels. Voor de toeschouwers was het ook een genot te zien hoe de ploeg in korte tijd een echte eenheid is geworden. Met elkaar en voor elkaar. De mannen op de bank leefden intens mee en schreeuwden hun maten in het veld naar voren. Ook de supporters lieten zich meeslepen in de vurige strijd en stonden massaal achter de ploeg. De eigen inzet gecombineerd met de onvoorwaardelijke steun vanaf de kant leidde bij ATC tot iets wat niet mogelijk leek: ‘nog een tandje erbij!’ En wederom niet zonder resultaat. 5 minuten na de anschluβ-treffer was het Jasper die de gasten van Hengelo-Zuid de spreekwoordelijke nek omdraaide. Beheerst schoot de dynamische middenvelder de 4-3 binnen. Dit leidde tot een vreugde-explosie in het veld, op de bank én langs de kant.
Met de euforie van de voorsprong en het gezamenlijke commitment werd de wedstrijd uiteindelijk geroutineerd uitgespeeld. De vreugde bij de Witten was na de wedstrijd groot en dit is terecht te noemen. Het was weliswaar geen Samba-voetbal, maar er werd wel gewerkt als paarden. De veerkracht die de ploeg tijdens de wederopstanding in deze wedstijd liet zien maakt deze liefhebber nieuwsgierig naar meer.
De liefhebber
Vliegende start voor de Witten uit Hengelo! (2 oktober)
Na een roerige transferperiode, in een momenteel woelig Twents voetballandschap, lijkt er op sportpark Slangenbeek iets moois te zijn gebeurd. De jongens van jo17-4 komen uit verschillende hoeken van de club, maar lijken elkaar na enkele oefenwedstrijden en een fanatiek trainingsregime al heel behoorlijk te vinden.
Vorige week kon Tubantia geen volwaardig elftal op de been brengen. Dit resulteerde uiteindelijk in een papieren reglementaire 1-0 voor ATC ’65. Het probleem van een te smalle selectie zal bij de Witten niet snel aan de orde zijn. De selectie is breed en gebalanceerd.
Vandaag stond dan eindelijk de eerste echte competitiewedstrijd op het programma. De weergoden waren ook de, wederom massaal meegereisde, supporters goed gezind. Een droge dag met een aangename temperatuur maakte dat de zogenaamde Witte aanmoedigingsbrigade vrolijk en vol verwachting op de start van de wedstrijd zat te wachten.
Na het bespreken van het plan van aanpak door de teambegeleiding en de spelers én een scherpe warming up was het zover. De ‘echte’ start van het seizoen. Direct na de aftrap werd het strijdplan van de coach en zijn spelers duidelijk. Van meet af aan gingen ze er vol op. De spelers van Borne hadden hier duidelijk niet van terug. Het ‘met-volle-bak-energie-vooruit-verdedigen’ leverde ook al snel iets moois op: Max wist van afstand de brilstand van het scorebord te vegen: 0-1!
Dit mooie moment zo vroeg in de wedstrijd werd door het team aangepakt om niet terug, maar juist vooruit te schakelen. Er ging nog een ‘tandje bij!’ Het spel speelde zich volledig op de helft van Borne af. Tim en Lucas hadden de fysiek sterke spits van de Gelen volledig in de zak en konden fijn vooruit voetballen. Kort na de openingstreffer werd de centrale spits Per in de zestien onreglementair naar de grond gebracht: penalty. Met killer Max achter de bal eigenlijk een zekerheidje… 0-2. Dit was voor de captain van de Witten blijkbaar nog niet genoeg want even later maakte hij met een droog schot zijn hattrick compleet: 0-3! Na een kwart wedstrijd leek de wedstrijd gespeeld. Had de witte wervelwind de klus reeds geklaard?
Ondanks de comfortabele voorsprong voor ATC werd er geen moment nagedacht over gas terug nemen. De ploeg kwam steeds beter op stoom. De inmiddels ingevallen Mahmud was hier zeker debet aan. Hij stond aan de basis van dat wat weleens het mooiste doelpunt van het seizoen zou kunnen worden. En het betekent wat dat de schrijver dezes dit al na 1 wedstrijd schrijft. Na een kaatsactie tussen Mahmud en Matthijs, die in de topjaren van het Tikkie-Takkie-Barcelona- spel niet zou misstaan, werd Matthijs de diepte in gestuurd. De verfijnde buitenspeler wist met een strakke afgemeten voorzet Per te bereiken. Deze spits deed wat je van een echte spits mag verwachten: scoren! 4-0!
Met deze mooie stand op het bord was het tijd voor thee. De brede selectie werd benut en er werd flink gewisseld. De Bornse vereniging koos ervoor om in plaats van thee ranja te serveren. Dit bleek een onverstandige keuze. De suiker uit de ranja werd door de gasten direct omgezet in nieuwe energie voor de tweede helft. De toch al scherpe Guus, die zijn tegenstander menigmaal scheel liet kijken door zijn onnavolgbare passeerbewegingen zette de suiker vrij vlot om in dat waar de Witten deze dag op aan het jagen waren, een doelpunt. 0-5! Voor Guus de bekroning voor een goede pot.
Tegenstander Borne leek zo langzamerhand wel klaar met de energie van ATC en koos steeds sterker voor de fysieke aanpak. Gelukkig beschikt de selectie van de ploeg uit de Slangenbeek met onder andere Koen, Danny, beide ‘Timmen’ en Thies ook over een paar gasten die niet vies zijn van een zogezegd ‘stevige benadering’ van het edele voetbalspel. Gelegenheidsspits Jochem liet zich, getergd door het uitermate agressieve spel van de Bornse voorstopper iets te stevig gaan waardoor hij een verplichte vijf minuten rust kreeg van de scheidsrechter. Op zich een goed moment. Dit omdat de trainer voorzichtig wilde zijn met de pas herstelde speler. Het edele voetbalspel werd, gelukkig voor de supporters én de neutrale toeschouwer, even later ook weer echt geëtaleerd. Thies wist handig een bal te onderscheppen en met een messcherpe pass de ingevallen Jochem de diepte in te sturen. Als een ware virtuoos lukte het Jochem na de geslaagde loopactie om Thijmen middels een hakje vrij voor de goal te zetten. En dan weet je met deze dynamische technicus hoe laat het is. 0-6. Doelpunt Thijmen Laarveld!
Geheel tegen het wedstrijdbeeld in lukte het zo richting het einde van de wedstrijd de Bornse ploeg om in ieder geval de ere-treffer te maken. Dit had tot gevolg dat de verder uitstekend keepende Thijmen een keer in het netje moest vissen, 1-6.
Gelukkig bleek dit geen ommekeer. De ploeg uit Hengelo ging stoïcijns verder met het vandaag succesvolle recept: vol erop en gaan! Vanwege een aantal personele wisselingen was het middenvelder Jasper die in de spits was beland. Hieruit bleek alweer dat de balans in de selectie helemaal op orde is. Als een ware nummer negen wist hij in een 1 tegen 1 de verdedigers en de keeper te verschalken: 1-7!
Dit doelpunt was een mooi slotstuk van de veelbelovende seizoensopening van de Witten. Volgende week staat de stadsderby tegen Wilhelminaschool op de speelkalender. Het is te verwachten dat het spel van vandaag zal zorgen voor nog meer publiek volgende week. Deze liefhebber zal er in ieder geval zeker weer zijn!
De liefhebber
