De toeschouwers die dachten wel iets later te kunnen komen kwam bedrogen uit. Zij misten een aantal doelpunten, want na zeven minuten stond er al 1-2 op het scorebord. Je kon nauwelijks met je ogen knipperen of er lag er al weer één in het netje. De opening was voor ATC. Binnen drie minuten was Max Vasterink al twee keer succesvol. De eerste treffer viel na een bal op maat vanuit het achterveld van Gilian Wilms. Bij de tweede treffer was Mervin Jansman met een perfecte steekbal de aangever. Maar rustig gaan zitten was er niet bij, want Dieren vond gelijk al weer de aansluiting. Na een voorzet vanaf de rechterkant stond Teun van Uum ineens oog in oog met David Arun. De spits rondde bekwaam af: 1-2.
Dieren, dat in Hengelo ook al had laten zien heel doelgericht te kunnen zijn, ging op zoek naar de gelijkmaker. Kansen daarop kwamen er ook. Vanuit het niets kon Marijn Dekker alleen op het ATC-doel af, maar met zijn uitschuifbare benen voorkwam Michernaldi Martina erger. Nauwelijks een minuut later ging een schot van Wouter de Wit rakelings naast. Ook ATC was nog dichtbij een treffer. Net voor Ebi Willemsen een voorzet van Pascal van Bel wilde binnentikken, kon een verdediger dat ten koste van een hoekschop voorkomen.
ATC speelde in die fase niet erg gelukkig. Veel passes kwamen niet aan en dat was precies waar Dieren op loerde. Zij vingen ATC op om er bij het veroveren van de bal razendsnel uit te komen. ATC was zo slordig dat het achter regelmatig open lag. Soms was het één op één, soms was ATC zelfs in ondertal. Waarom zo veel risico nemen, wetende dat Dieren snelle spelers voorin heeft? Twee keer was Dekker dichtbij. De eerste keer ging het schot voorlangs, de tweede keer voorkwam David erger.
Vlak voor rust was er een vervelend moment. Op het middenveld ging Michernaldi zonder dat er een tegenstander in de buurt was ineens naar de grond. Met een naar het zich laat aanzien ernstige blessure moest hij naar de kant. En dan schreven we deze week nog dat de selectie van ATC fit en compleet was. Dat is nu niet meer zo, want deze blessure zou wel eens van lange duur kunnen zijn. Helaas!
Met Bas Geessink voor Michernaldi in de ploeg nam ATC de laatste minuten voor rust het heft weer in handen. Schoten van Ebi en Boudewijn Barendse werden door de goede Dieren-doelman gestopt.
De tweede helft ging net zo flitsend van start als de eerste. Binnen een minuut speelde ATC zich weer naar een marge van twee. Ebi ontdeed zich op de zestien van zijn tegenstander en wist Mervin te bereiken. Die speelde Florian aan, die zijn tegenstander uitkapte en met een strak schot de doelman passeerde: 1-3.
Maar opnieuw was de voorsprong van twee treffers van korte duur. En opnieuw lag slordig balverlies aan de basis. Gilian verspeelde de bal. Dieren speelde de bal onmiddellijk diep en weer lag het open bij ATC. Marijn Dekker had alleen nog Bas voor zich. Deze kon hem niet houden en vervolgens was David kansloos op het schot: 2-3.
Daar waar Dieren in de eerste helft fanatiek op zoek ging naar de gelijkmaker, leek de pijp bij de thuisploeg nu al wat minder gevuld. ATC werd weer de bovenliggende partij. Kansen kwamen er ook voor de mannen van Job ten Thije. Net als in de thuiswedstrijd bleek echter ook nu doelman Olijslager een flinke sta in de weg. Bij verschillende schoten toonde hij zijn kunnen. En met een marge van één was rustig zitten er nog niet bij. Maar echte kansen kreeg Dieren ook niet. Vervolgens bood Dieren ATC ook nog de hulp. De linksback dacht Boudewijn op de punt van de zestien wel uit te kunnen kappen. Dat mislukte jammerlijk waardoor Boudewijn zo richting doel kon. Met een schot stijf in de kruising zette hij de 2-4 op het bord.
Niet veel later floot de prima leidende scheidsrechter Harmelink bij deze sportieve wedstrijd voor het einde. ATC deed wat het moest doen en pakte weer drie punten. De concurrentie won echter ook. Alles bleef dus bij hetzelfde, alleen zijn we weer een wedstrijd dichter bij het einde. Nog zes wedstrijden te gaan, waarbij de spanning toe zal nemen. Aanstaande zaterdag komt Oranje Nassau naar Hengelo.
