Op het bijveld van Tubantia, waar de regen grote delen van de wedstrijd vrij spel had, begonnen beide ploegen aan de wedstrijd. De eerste kans was nog voor ATC. Vanuit het achterveld gaf Bas Geessink de bal cross op Florian Boitelle, die hem ineens voorzette. De tijd voor Ebi Willemsen om hierop te reageren was kort en via zijn bovenbeen ging de bal over. Vervolgens nam Tubantia het heft in handen. De ploeg joeg ATC op en al snel had dit resultaat. Aan de linkerkant werd Boaz Dekker vrijgespeeld. Deze ontdeed zich handig van Pascal van Bel en met een fraai schot liet hij David Arun kansloos: 1-0. Wat gebeurde hier, hoorde je de Tubantia-aanhang zeggen. “Wij hebben al anderhalve maand geen doelpunt gemaakt.”
ATC had het even lastig. Maar al snel veranderde dat. ATC verhoogde het baltempo wat en kreeg grip op de wedstrijd. Tubantia speelde heel compact en zakte ver terug. ATC had daardoor wel moeite om tot kansen te komen. Dan is het soms fijn om wat hulp van je tegenstander te krijgen. In de 15e minuut kwam ATC op gelijke hoogte. Op een voorzet van Florian kopte Tubantia-verdediger Benjamin Bloem de bal achter zijn eigen doelman, net voor Mervin Jansman in kon koppen: 1-1. En nee Florian, dan telt dat niet als assist!
In de 26e minuut zagen we hetzelfde liedje: op een voorzet van Boudewijn Barendse verschalkte Yorick Rooroh zijn eigen doelman: 1-2. Vlak daarna lag overigens eigen doelpunt nummer drie er ook nog bijna in, maar nu ging het net goed.
Vlak voor rust vergrootte ATC de marge en opnieuw was het met een doelpunt dat dit seizoen zeker niet in de top tien zal eindigen. Een schot van Ebi werd gesmoord. Iedereen stond erbij en keer ernaar. Dan schiet ik hem maar binnen, dacht Boudewijn: 1-3.
De tweede helft gaf lang hetzelfde beeld als de eerste helft. ATC had meer balbezit, maar had moeite om de vrije mensen en de gaten in de verdediging te vinden. Tubantia verdedigde met man en macht en deed dat overigens ook op een zeer sportieve wijze. De tendens van vreemde doelpunten werd ook nu doorgezet. Mervin mocht aanleggen voor een schot en de bal leek van richting te worden veranderd, waardoor de doelman kansloos was: 1-4.
In de 63e minuut viel er eindelijk wat te smullen. Florian gaf vanaf links een heerlijke strakke pass, die net over de verdediging heen viel. Pascal nam hem op de borst aan en ramde de bal in het doel. Dit was zeker wel een doelpunt voor de top tien.
Tubantia leek nog even wat terug te doen, toen Sander van Stein Callenfels zich handig vrij maakte, maar zijn schot raakte slechts de paal. In alle eerlijkheid was dat eigenlijk het enige wapenfeit van onze buren in de tweede helft.
ATC speelde de wedstrijd rustig uit. Er kwamen ook nog wel wat kansen en ook nog twee doelpunten. De 1-6 viel toen doelman Thom te Vaanholt een schot van Lucas Selfhout niet klem kreeg en Bas Geessink de bal het laatste zetje gaf. Het slotakkoord was voor Ebi. Hij kreeg de bal aangespeeld van Daniël Proost, draaide handig bij zijn verdediger weg en sloot af met een lekker schot: 1-7.
De prima fluitende scheidsrechter Serik vond het na 90 minuten welletjes. Sterker nog, hij floot zelfs 15 seconden te vroeg af. Achteraf wel vreemd dat er geen blessuretijd werd bijgetrokken en dat in een competitie waar het doelsaldo ook nog wel eens belangrijk kon zijn. Het zal wel met de regen te maken hebben.
ATC boekte aldus een ruime en verdiende overwinning. Vanwege Koningsdag is er even een weekje rust. Over twee weken gaan we verder met een thuiswedstrijd tegen Den Ham. Nog vier finales zijn er te spelen. De opdracht lijkt simpel: zelf alles winnen en een kaarsje opsteken dat Nieuwleusen nog een foutje maakt.
