Zo ook bij ATC. Op donderdagavond wacht een thuiswedstrijd tegen AZC uit Zutphen. AZC is een oude bekende, want vorig seizoen speelde AZC in onze competitie. Uit eindigde de wedstrijd onbeslist; 1-1, maar velen zullen zich de thuiswedstrijd nog kunnen herinneren. Met maar liefst 8-0 werden de Zutphenaren weer naar huis gestuurd. ATC nestelde zich aan kop, maar een week later spatte de zeepbel bij Stevo toch uiteen. AZC kwam door dit resultaat onder de streep te staan en degradeerde een week later.
Iedereen zal nu denken: “appeltje, eitje.” Maar zo werkt voetbal niet. AZC zat in die periode in de hoek waar de klappen vallen. Inmiddels hebben zij zich heel aardig hersteld. Drie overwinningen in de beker en vier zeges in de competitie, met in de competitie een doelsaldo van 19-4. Wij vinden dat ATC makkelijk het net vindt, maar bij AZC gaat het nog beter. Dat is wat zelfvertrouwen met je doet. Ik wil ATC geen angst aanpraten, dat is niet nodig, maar tegen een ploeg in vorm zal het zeker niet vanzelf gaan.
AZC staat voor het zesde seizoen onder leiding van trainer Tom Polman. Zes jaar is op zich al heel bijzonder in de trainerswereld. Het wordt nog specialer, als ik u vertel dat deze trainer met AZC ook al twee keer gedegradeerd is. Maar daar waar overal in de voetbalwereld het hakblok dan klaar staat, spreekt AZC vertrouwen uit in deze trainer. Dat verdient respect.
Twee ploegen in vorm en twee ploegen die veel scoren. Ingrediënten die een mooie pot voetbal beloven. Donderdag wordt er om 20.15 uur afgetrapt.
