Zwaarbevochten 2-4 overwinning na 0-2 ruststand

Donderdagavond had ik weer eens de eer om de dames training te mogen geven. Ik had een nieuwe oefening gezien en aan de invoering hiervan gaat een hele proces vooraf. Zoiets gaat in fases, ik zal ze even benoemen.
Fase 1: Ik leg de dames de oefening uit. Een aantal moet nog net even een bal wegschieten, of even de dag doornemen of even naar de jongens op een ander veld kijken.
Fase 2: We gaan beginnen en iedereen snapt het.
Fase 3: Na de eerste balomwentelingen blijkt dat de  helft het op de ene manier snapt en de andere helft op een heel andere manier.  Er volgt een discussie over wie het nu goed gesnapt heeft.
Fase 4: De oefening gaat nu echt beginnen en binnen korte tijd loopt hij prima. Want voetballen kunnen ze natuurlijk wel.

Dit was eigenlijk de standaardprocedure en gold voor elke nieuwe oefening. Tot gisteravond. Toen was het ineens anders. Vanaf de eerste balomwenteling ging de oefening perfect. Halverwege vroeg Jody mij of ik hem zelf bedacht had. Nou, …euh...dat zal ik eerlijk vertellen. Ik had de oefening dinsdag bij de vrouwen 1 zondag gezien, maar eigenlijk wist ik hem niet precies meer. Terwijl ik hem uitzette brak ik mijn hersens over hoe de oefening ook alweer moest. Ik wist het echt niet meer en liet de meiden maar beginnen en hoopte maar dat het goed kwam. Het liep dus fantastisch, maar het was dus een andere oefening dan ik bedoeld had. Ach, nobody’s perfect toch?

Vandaag de wedstrijd tegen Kosc. Marcel was er niet evenals Noor en Sanne.  Marleen was er vandaag wel bij. Ik mocht dus vandaag ook de coach zijn. Na enkele briljante aanwijzingen van mij  als “de bal is rond” en “je kunt het beste de bal naar een speler met hetzelfde shirt spelen” waren de dames er helemaal klaar voor. Binnen een minuut hadden we al op 0-1 kunnen staan na een kans voor Ana en een rebound voor Joyce. Daarna ging het spel op en neer. Wij kwamen na 15 min op 0-1 nadat Britt na een ééntweetje met Ana alleen door kon en scoorde. Kosc nam daarna het initiatief en raakte tot twee keer toe de lat en hadden ook een pengel kunnen krijgen na vermeend hands. Maar de prima fluitende scheids zag er niets in. Na 31 min kon Joyce alleen op de keeper af na een lange trap naar voren van keeper Esmé. Joyce maakte het beheerst af en we stonden op 0-2. Een doelpunt van laatste man Britt en een assist van keeper Esmé. Ja, bij ons zie je nog eens wat. Lisanne kopte nog een corner van Joyce op de lat. We konden met kunst en vliegwerk de 0-2 naar de kleedkamer brengen en wisten dat het na rust beter moest. Dit lukte ook, maar duurde maar liefst één hele  minuut.  Aniek maakte in die minuut wel een fantastisch doelpunt met een afstandsschot van een meter of 25. Daarna schakelde Kosc een tandje bij en stonden we de gehele tweede helft onder druk. Met handen en voeten hield Esmé haar doel schoon tot minuut 59. Toen viel de 1-3 uit een vrije trap en een kwartier voor tijd kwam de spanning helemaal terug na de 2-3. Daarna volgde een echt voetbalgevecht, waarbij Kosc meerdere kansen op de gelijkmaker had. Vlak voor tijd stuurde Ana Joyce diep en zij maakte het beheerst af. Er volgde nog een minuut of 5 aan blessuretijd, maar het bleef bij 2-4.

Het was niet goed vandaag en ook niet verdiend, maar ach daar doen we vandaag niet moeilijk over.