3-2 (1-2) Thuiswedstrijd in Almelo

Nou voorruit dan maar Anouk en Jody.

Toen ik rond 11.10 uur bij de JOP aankwam waren er al een stuk of zes meiden aanwezig. Mijn gedachten gingen gelijk terug naar 5 jaar geleden. Toen kwam ik hier ook zo aan als leider en hingen de meiden gezamenlijk in de schommel. Nu was dat precies als toen. Ze waren weer even de onschuldige meisjes van destijds. Hoe anders was het daarna op het voetbalveld in Almelo, waar van alles gebeurde en deze meiden volop in de strijd meegingen. Almelo ? We moesten toch thuis? Ja, maar onze uitwedstrijd hadden we bij ATC gespeeld en nu werd onze thuiswedstrijd naar Almelo verplaatst.

We begonnen heel matig en hadden in de eerste minuut al geluk toen een scrimmage op onze paal belandde. Een paar minuten later was het wel raak toen de spits van ON met een mooie kopbal scoorde. Vlak daarna had Ana een goede kans die ze over schoot, daarna ging ON alleen op Esmé af, maar Esmé, die een geweldige wedstrijd keepte,  won het duel en voorkwam daarmee de 2-0 (of dus eigenlijk de 0-2). Na 10 minuten maakte Ana gelijk nadat ze de bal prachtig aannam na een ouderwetse, zoals onze oosterburen zeggen, Bananenflanke van Jody. Er ontspon zich een wedstrijd met veel passie en inzet en kansen aan beide kanten. Hun spits loerde constant op kansjes en Michelle en Britt hadden hier hun handen vol aan. Ondertussen gingen er links en rechts een paar te ver met hun passie en inzet waardoor de onderlinge sfeer in het veld er niet beter op werd. De scheids moest alle zeilen bij zetten en ik vond dat hij dit fantastisch deed. De man floot een prima wedstrijd, evenals de grensrechter van ON trouwens die vlagde ook prima. Vlak voor rust kwam ON even in ondertal na een fikse overtreding op Noor. Ze maakten hiervan echter wel gebruik en hun spits maakte wederom een prachtig doelpunt.

In de rust was het opmerkelijk stil in de kleedkamer. Niet het gebruikelijke: “ja, maar”. Iedereen was zich bewust van wat er gevraagd werd vandaag. Marcel legde de vinger nog op de zere plek en de dames gingen anders de tweede helft in. Ze gingen voluit mee in de strijd.

In de eerste minuut leek Myrke de 2-2 te maken, maar haar knal ging via onderkant lat het veld weer in. Even later was het wel raak toen Myrke diep werd gestuurd door Noor en met een droge knal voor de gelijkmaker tekende. Noor zorgde zelf voor de 3-2 uit een vrije trap. Ze schoot een vrije trap vanaf de 16 over de grond in de hoek. Het hoeft niet altijd hard te gaan, als het zacht en zuiver gaat kan het ook. Dat Noor na de wedstrijd zei dat ze hem eigenlijk verkeerd raakte doet niet ter zake.

ON gaf nog een keer gas en kwam voor de tweede keer in ondertal na een fikse overtreding op Michelle, die daar ijzig kalm onder bleef. Natuurlijk, wij ontsnapten een paar keer aan geel, maar hier kon de scheidsrechter niet anders.

We hadden op het laatst nog een keer geluk toen een scrimmage weer op onze paal belandde, maar hadden zelf ook nog een paar kansjes om de wedstrijd te beslissen.

We hebben vandaag als collectief de overwinning behaald.