4-1 (0-0) koude douche in Enschede

20180404_195226

Voor diegenen die de afgelopen week de mond vol hadden van goals van Zlatan en Ronaldo, je had gisteren ook gewoon bij Vogido langs de lijn kunnen staan hoor. De eerste twee goals van Vogido waren qua schoonheid zeker niet minder. Daarmee was de lol er voor mij verder wel af trouwens, want ik had er al een hard hoofd in gisteravond en dit kwam dus ook uit.

Over de eerste helft valt eigenlijk maar twee dingen te melden. Een afstandsschot van Myrke vlak voor rust die boven op de lat landde en een enorme stortbui. Hierbij zochten de supporters onderdak op de reservebank, waardoor het hier met vaders, vriendinnen, vriendjes en geblesseerde spelers heel gezellig en in een enkel geval heel knus werd. Tom was de grote pechvogel, want hij stond aan de overkant te vlaggen en kreeg net als de spelers dus de volle laag.

Na rust begonnen we goed en hadden een overwicht, totdat een bal plotseling bij voormalig Sparta keeper Maud voor de voeten viel en zij hem prachtig in de verre bovenhoek schoot. Een kans was het eigenlijk niet eens, maar hij lag er wel in. 10 Minuten later was het weer raak, deze was nog mooier. Vanuit een corner werd de bal ineens op de pantoffel genomen en ook deze vloog er snoeihard in. Onze keeper Esmé heeft hem alleen maar horen fluiten. Daarmee stond het 2-0, was de wedstrijd beslist terwijl geen van beide teams eigenlijk een echte kans had gehad.

Uit een volgende corner volgde na een kluts in ons strafschopgebied de 3-0 en later leverde een uitgespeelde aanval de 4-0 op.

Joyce leek iets terug te doen, toen ze een kopbal knap binnenkopte, maar de grensrechter vlagde voor buitenspel en deze werd niet toegekend.

Noor maakte met een bekeken schot op het laatste moment de eretreffer en daarmee werd het 4-1.

Zaterdag schreef ik dat deze komende twee wedstrijden cruciaal zouden zijn voor onze kampioenskansen. We moesten 6 punten halen. Vanavond werd het dus 0 en ik ben bang dat om zaterdag 6 punten te halen lastig wordt.