2-2 (1-1) duur puntenverlies bij terechte uitslag

Halverwege Beckum belde Renate of we die bidons en de waterzak niet nodig hadden. Euhh…, nou die stonden vandaag reserve, dus nee, die hoefden niet mee. Later voor de aftrap vroeg Lisanne de camera en die lag ook nog thuis. En toen ik in de rust de geleende waterkannen wilde vullen ging spontaan de douche aan en kreeg ik de volle laag. Nee, mijn dag was het niet.
We begonnen goed en hadden gelijk een overwicht zonder echte kansen. Na 10 minuten viel het doelpunt aan de andere kant na matig uitverdedigen bij ons. 10 Minuten later was het weer gelijk, nadat de prima fluitende scheids voordeel gaf na een overtreding op Noor. Joyce pikte de bal op en stuurde Aniek diep en zij maakte het knap af. Daarna had Ana de kans op een voorsprong na een steekpass van Noor, maar de Eibergse keeper kon redding brengen. Esmé had later nog een prima redding op een kopbal, door er net een hand achter de bal te krijgen. Daarna kreeg Eibergen nog een enorme kans. Het leek wel een flipperkast. De bal ging van de linker- naar de rechterpaal en kon weggewerkt worden, waarna Eibergen nog een keer mocht aanleggen en deze bal ging via onderkant lat ook niet in het doel en bleef het 1-1 wat ook de ruststand werd.
We waren eigenlijk na een kwartier al door de wissels heen. Myrke en Anouk konden niet verder en de zelf geblesseerde Emeli moest er met de magische handjes aan te pas komen om beide dames weer op te lappen. In de rust gaf Sanne aan dat ze zich niet lekker voelde en Aniek dat ze last had van haar been. Dus werd het voor Emeli als amateurfysiotherapeut een drukke middag.
Anouk en Myrke waren weer opgelapt en konden de tweede helft weer spelen. Na rust begonnen we weer prima en halverwege de tweede helft kwamen we op 1-2 nadat de keeper een schot van Ana niet onder controle kreeg en Lunez er als de kippen bij was om de bal over de doellijn te werken. Dit zou eigenlijk een verlossend gevoel moeten geven, maar dat pakte anders uit, want daarna nam Eibergen het initiatief weer over. Na een foute terugspeelbal sleepte Esmé ons erdoor met een prima redding. Lunez had aan de andere kant de kans op de 1-3 na een actie van Marleen die net naast ging. 10 Minuten voor tijd volgde een wissel die erg ongelukkig uitpakte. De eerste aanval leverde gelijk de 2-2 op. Binnen 10 seconden lag hij erin. Ach, een ongelukkige wissel, dat kan de beste overkomen zou Sven Kramer zeggen. Daarna kreeg Myrke nog een kans om alsnog een sneaky overwinning mee naar Hengelo te nemen, maar haar schot ging net voorlangs. Het was nog enorm spannend de laatste 10 minuten, maar de uitslag bleef bij een terechte 2-2.
Natuurlijk pakte de wissel ongelukkig uit, maar zo gaat dat soms he. Overal gaan dingen fout. Anders hadden we keurig een kratje bidons en een waterzak bij ons gehad en was ik in de rust droog gebleven. Shit happens. Gelukkig was Tom wel weer gewoon goed bezig.
Ik hoop alleen dat als we volgende week heel goed ons best doen en ons netjes gedragen, we dan toch weer mee mogen, want we hebben vanmiddag wel weer een mooie wedstrijd gezien.
Overigens werd er terwijl wij bij het wedstrijdsecretariaat waren twee keer vanuit AZSV naar Eibergen gebeld om te vragen naar onze uitslag. Na de 2-2 ging er daar op de achtergrond gejuich op. Ach, we hebben vandaag een slag verloren, maar nog niet de oorlog. En om kampioen te worden hoef je maar 1 dag bovenaan te staan he, als dat maar de laatste dag is. Het is al een goed teken dat ze vanuit Aalten bellen. De komende week wordt cruciaal, eerst Vogido uit en daarna Drienerlo thuis.