Herfstvakantie in de benen

Vanmorgen stond de wedstrijd tegen ON op het programma. Na een week niet getraind en geen wedstrijd te hebben gehad moesten de dame en heren naast het stadion van Heracles hun opwachting maken. Het nieuwe speeltje van de coaches (een wedstrijdbord) moest uitkomst bieden om gerichter aanwijzigingen te kunnen aan het team. 

Wederom was onze start niet om naar huis te schrijven en dus ook niet in dit verslag..... 3-0 achter. Gelukkig deden we via Lynn iets tegug, die de bal het net in schoot (3-1). Jammergenoeg ging ON door en nog voor het eerste fluitsignaal stond het 4-1. 

Eerste pauze. Werk aan de winkel voor de coaches.

Ik weet niet wat er werd gezegd in de pauze, maar de gezichten van de jongens en meid stonden anders. Door Jelte werd het snel 4-2, nadat hij goed was doorgegaan en de bal had veroverd. Vervolgens was het Milan die met een hard afstandsschot op de lat schoot, maar Mees stond op de juiste plek om de bal er toch in te tikken (4-3 ). Na een goede opbouw en nog beter samenspel was het Jelte die zorgde voor de gelijkmaker (4-4).

Rust

De supporters aan de kant kregen hoop. Helaas was dit echter van korte duur. ON kwam namelijk weer in het spel en liep weer uit naar een verschil van 3 doelpunten (7-4). Dankzij een goede pass van Lynn op Mees kon hij intikken en bleef het verschil beperkt (7-5).

Tweede pauze

Weer kwam ON goed uit de startblokken en scoorde de 8-5 en de 9-5. Een onoverbrugbaar verschil zo bleek. Mees (schot op doel) en Milan (hard afstandstandsschot) deden nog wel wat terug (9-7), maar helaas was het slotakkoord was van ON (10-7).

Jammer van dit verlies. Was niet nodig geweest, want beide ploegen waren goed aan elkaar gewaagd. Een paar onoplettendheidjes aan onze kant zorgden voor het verschil. Misschien dat het coachbord nog wat intensiever moet worden ingezet.... of moest het team en de coaches hier nog even aan wennen?