Gelijk opgaande bekerstrijd tegen Rijssen, spannend tot het eind!

Er was op veel gerekend deze avond, maar wat hebben ze (ONZE jongens) ons een prachtige pot voetbal voorgeschoteld in Rijssen. Maar laten we beginnen bij het begin en toch het begin maar een beetje overslaan, om 18:30 was het team compleet in Rijssen. Helaas kon Sjors er niet bij zijn, dus een selectie van 7 toppers begint aan een wandeltocht door het sportcomplex van Excelsior in Rijssen. Voor de mensen die nog nooit op dit complex geweest zijn; mocht je zin aan koffie hebben op veld 3, neem dan een thermoskan mee, want voordat je terug bent heb je kouwe prut.  Of terwijl, de warming-up van de jongens was zeker halverwege, toen we op het veld aankwamen. Zelfs onze tegenstanders konden het veld niet vinden en kwamen net voor de start van de wedstrijd aanrennen. Wie wel op tijd was, was onze scheidsrechter. En nee mensen, het was niet de thuiscoach die de fluit hanteerde, maar een officiële scheids in vol ornaat. Met zwarte sokken, blote benen, scheidsrechtershemd, bijpassend horloge en een echte fluit! WAUW, dat was toch even een verrassing. Iedereen was onder de indruk, behalve onze spelers en het TT (Technisch Team). Nergens door laten afleiden, focussen!!  

Nou blazen op die fluit scheids, beginnen maar. Tim op doel, Sem aan de kant, dus de rest van de opstelling kunt u inmiddels wel raden (Jur/Quint achterin, Jort middenveld, Matheus spits en Henrik hangende spits). Gelijk vuurwerk van de tegenstanders, flinke jongens met een goede dosis fanatisme. Het duurt dan ook niet lang of we staan met 1-0 achter. Dat zijn we de laatste tijd niet gewend. De ouders kijken elkaar eens aan, dat wordt een lastig avondje. Maar de jongens laten zich van de goede kant zien en niet lang na de 1-0, scoort Matheus en staat de paalstand op het bord. Maar Excelsior scoort weer, dus 2-1. En nu beste lezers, probeer ik u mee te nemen in een prachtige aanval die zijn aandacht in dit stuk verdient: Henrik slalomt aan de rechterkant van het veld, minimaal 8 tegenstanders voorbij (ja, dat kan wel) en geeft vanaf de achterlijn een halfhoge voorzet. Tussen de resterende 4 verdedigers (ja, dat kan nog steeds), sluipt Jort als een duveltje uit een doosje tussen zijn tegenstanders door en volleert de bal Bergkampiaans het doel in, Championsleagewerk!

Maar aan een gelijke stand hebben we niets, dus doorgaan. Vervolgens scoren Sem en Henrik en weet Excelsior er ook nog eentje in te prikken. Tim krijgt veel werk te doen en werpt zich een paar keer met ware doodsverachting voor een opdoemende tegenstander om de bal voor zijn voeten weg te grissen. De scheids blaast voor de rust, tussenstand 3-4 in ons voordeel.

In de rust slaat het TT toe. De tactiek wordt verder aangescherpt en er wordt een sfeer van onverzettelijkheid gecreëerd; voetbal is vooruit denken. Laat dat maar aan Bas & Maarten over! En dat hebben we gemerkt de tweede helft, die werd opgeëist door Matheus en de verdediging. Jur, Jort en Quint zijn onverzettelijk en werken vooral samen als een team. Als Jur de bal op zijn Jurriaans tegen houdt met 1 voetje, staat Quint of Jort erachter om de bal verder op te ruimen. Matheus scoort aan de andere kant een ware hattrick, 3 doelpunten op rij, waarvan 1 penalty. Een overigens terechte penalty, onberispelijk binnen geschoten. En dan, na ca. 3 minuten blessuretijd kan het uitvak opgelucht adem halen; 7-4, gevolgd door een luid applaus. Een zwaarbevochten en terechte overwinning behaald als teamprestatie. Ook een klein applausje voor de scheids: want een scheids die je nauwelijks hoort en ziet, verpest de wedstrijd zeker niet! Dat ze achteraf besluiten de penalty af te keuren, komt er bij de verslaggever van dienst niet in. Daarom de eindstand 4-7!

Het was de verslaggever een waar genoegen en tot zaterdag!