Een wedstrijd om snel te vergeten

Zaterdag 16 februari 2019

Vandaag is onze tegenstander SDC JO10-1. Een zeer goed team die we nog kennen van voor de winterstop. Helaas waren ze toen te sterk voor ons. Vandaag moest alles anders gaan. Het zonnetje scheen, heerlijk voetbalweer en iedereen was op tijd bij de JOP (met uitzondering van 1 persoon, zal geen naam noemen, maar hij moest weer zo nodig een weekendje naar Rotterdam). Alle voortekenen zagen er dus gunstig uit om vandaag revanche te nemen op de eerder verloren wedstrijd. Het tempo lag in het begin erg laag, wat logisch was want we reden nog in Slangenbeek waar je maximaal 30 km/u mag. Tom en Joey namen het voortouw, gevolgd door Wouter, daarna ik (Josef) en achteraan de stoet reden Hein en Bart. Na de eerste rotonde krikte Tom het tempo een klein beetje op richting de 50, de rest van de stoet ging lekker mee. In mijn binnenspiegel zag ik een gevaarlijke actie van Hein, die met een no-look beweging de volgende rotonde opvloog. Gelukkig hield Bart zich een beetje in en konden we heelhuids verder. Vervolgens kwam een prachtige actie van Wouter, die in zijn hoofd waarschijnlijk al bij de 80 weg was. Vol gas zigzagde hij de chicane op en als een formule 1 coureur hield hij zijn auto prachtig onder controle. Gelukkig was de rust in zicht, een rustmomentje was zeker niet mis met dit hoge tempo. Helaas was het van korte duur, het verkeerslicht sprong alweer op groen. Na de rust gingen we met hetzelfde tempo verder, maar echt grip op de wedstrijd kregen we niet. Een laatste poging van mij mislukte ook. Ik wilde Wouter voorbijgaan om tussen de linies te komen. Helaas voor mij zag Wouter dit al aankomen en maakte goed gebruik van zijn auto. Hij maakte zich goed breed en zorgde ervoor dat mijn inhaalmanoeuvre mislukte. Daarna veranderde er niets meer aan het wedstrijdbeeld. Tom en Joey kwamen als eerste aan in Denekamp, daarna Wouter, ik als derde en op de laatste plek Hein en Bart. 

Overigens hebben onze jongens de voetbalwedstrijd verloren met 5-0. Ondanks het geschreeuw van Bart, Joey en Gyan, wilden de jongens maar niet wakker worden. Een wedstrijd om snel te vergeten. Kopjes bij elkaar houden en als een team op naar de volgende.