KAMPIOENEN olé olé !!!!!!!!!!!!!!!!!!

Woensdag 29 mei stond de kampioenschapswedstrijd op het programma. Eigenlijk zou de wedstrijd afgelopen zaterdag worden gespeeld, maar op verzoek van NEO (te weinig spelers) is de wedstrijd verplaatst. Het maakte onze jongens en meid niets uit, wanneer de wedstrijd zou worden gespeeld als de uitslag maar in hun voordeel zou zijn. Want ........... bij een gelijkspel of winst zou het kampioenschap zeker zijn. De kampioenshirtjes waren al besteld en de bekers bedrukt. De afgelopen dagen ging het in de huizen van de spelers/speelster over niets anders dan het aanstaande kampioenschap. En dat leverde ook wel wat druk op. 

De druk kon je bij aankomst op het sportpark in Borne (bij Neo) ook zien. Gelukkig waren de fans deze wedstrijd in grote getalen op komen dagen. niet alleen de vader, moeder, broertjes en zusjes waren meegekomen. Ook de gepensioneerde familieleden van een groot aantal teamgenoten was komen opdraven. Werkte dit niet juist drukverhogend???

Dat ons team onder de indruk was van het belang van de wedstrijd was vanaf het begin af aan zichtbaar. De combinaties lukten niet goed en de lange bal werd vooral van achteruit gespeeld. Dit leverde weinig kansen voor ons team op. En als er al eens een kans kwam stond daar een keeper van Neo steeds maar weer in de weg. Onze jongens en meid lieten zich echter niet in de war brengen en bleven - ondanks de spanning - geconcentreerd voetballen. Dean stond als een rots in de branding op doel. Aaron en Stijn als vast steunpilaren achterin. Mees, Milan en Lynn op het middenveld en aan de zijkanten. Jelte voorin. En Caimen is multi-inzetbaar en heeft wederom alle plekken op het veld gehad. 

Het eerste kwart werd en niet gescoord (0-0). De beide teams waren goed aan elkaar gewaagd en de wedstrijd ging dus terecht gelijk op. 

Eerste pauze. 

Helaas moest Tom het deze avond alleen doen, want Gebriël stond ergens in het land in de file. Zou hij wel op tijd komen voor het laatste fluitsignaal?? Gelukkig bood Kay zijn diensten aan als wisselcoach. Maar ook hij ging aan de spanning bijna ten onder, waardoor het wisselbeleid niet goed tot zijn recht kwam. Maar ja, er gold maar één doel en dat was minimaal gelijk spelen. 

De spanning was om te snijden. Aan de beide kansen ontstonden hele goede kansen. Maar door beide goede keepers bleef de brilstand op het scorebord staan. En toen....... vlak voor het rustsignaal haalde Caimen verwoestend uit en schoot vanaf de linkerkant de bal hard in het hoekje van de rechterbovenhoek in het doel. 1-0. Aan het gejuig was te merken - zowel in als naast het veld - dat een zekere spanning van de schouders viel. Maar ja.... één doelpuntje verschil. Zou dat genoeg zijn. Gelukkig klonk snel het rustsignaal. 

Rust

In de tweede helft kwam Neo helaas snel op gelijke hoogte (1-1). Het team voetbalde iets te ver naar voren, waardoor Neo in de counter gevaarlijkwerd. De bal werd van een afstand een beetje gelukkig over Dean heengeschoten, waardoor er voor zelf Dean geen redden meer aan was. De ruggen werden snel weer gerecht en het spel ging door. De jongens en meid vochten voor wat ze waard waren. En alweer door een mooi afstandschot - ditmaal van Milan vanaf rechts - kwamen we weer voor (1-2). 

Wat een spanning. 

Pauze

De spanning bleef voelbaar. En ons team had in de vorige drie kwartjes al heel veel gegeven. Maar ze moesten nog even. Het was echter merkbaar dat de krachten minder werden. En Neo ging drukken. Dit resulteerd helaas snel in de gelijkmaker (2-2). En niet veel later kwam Neo zelfs op voorsprong (3-2). Oei oei oei..... Mede dankzij de steun van het aanwezige publiek rechtte het team hun rus en gingen er voor. Door een scrimmage voor het doel belandde de bal voor de voeten van Jelte. Jelte aarzelde niet en haalde uit (3-3). Opluchting en blijdschap in het veld en aan de kant. De jongens en meid gingen echter door met drukken. Neo werd achteruit gedrongen. Eerst kreeg Jelte een kans en ging alleen door op de keeper. Die helaas WEER goed redde. En even later mocht Lynn ook alleen door op de keeper. Maar..... jullie raden het al. De keeper redde. 

Gelukkig kon Neo ook geen vuist meer maken. En de stand op het scorebord veranderde niet meer. Het bleef 3-3 waardoor het team van ATC jo 10-3 zich een waardig kampioen mag noemen. Met maar één verliespot en één gelijkspel staan ze dik verdiend bovenaan de ranglijst voor dit seizoen. 

Het kampioenschap werd met de aanwezige fans gevierd. Natuurlijk direct op het veld. Kampioenschapsshirtje erbij. Luidde kreten. Prachtig om te zine. Dat er nog even penalty's moesten worden genomen was een onderbreking van de feestvreugde maar mocht de pret niet drukken. Gelukkig was Gabriël ook net op tijd en had de bekers meegenomen. Wat een feest. Dat werd afgesloten met patatjes bij de Straatsburger in de Slangenbeek. 

Iedereen bedankt voor het mooie seizoen en de fantastische afsluiten. Uw verslaggever heeft genoten en had geen beter einde kunnen wensen.