ATC’65 JO9-2 vs Rood-Zwart JO9-3

Verslag ATC’65 JO9-2 vs Rood-Zwart JO9-3

Na de verloren pot tegen Rood-Zwart JO9-2 in Delden, is het deze zaterdag voor de JO9-3 van deze club uit Delden om bij ATC aan te treden voor een soort van re-match. Na 2 uitstekende trainingsavonden lijkt het team erg gretig om de verloren wedstrijd van vorige week recht te zetten.

Helaas moeten we het deze wedstrijd zonder Brent en Liam doen, maar gelukkig zijn 2 jongens uit de JO9-1 berijd gevonden om deze plaatsen in te nemen, nl Kihan en Mees.

Tijdens de warming-up valt het sommige ouders al op dat sommige van de spelers van Rood-Zwart wel erg lijken op de spelers van de week ervoor. Voor ons des te leuker om te kijken hoe een gemotiveerd ATC JO9-2 tegen dit (bekende) zestal zal presteren.

Stipt om 09:30 blaast onze thuisfluiter Bart op zijn fluitje, worden overal rond het veld de klokken gestart en is de wedstrijd begonnen. Het valt gelijk op dat niet alleen onze jongens gretig zijn, ook de 2 invallers nemen dit over wat al in de 1^ste min resulteert een schot van Kihan dat net naast gaat, die op zijn beurt weer bediend werd met een mooie assist van Mees. Doordat deze combi niet goed heeft gewerkt wordt besloten om het dan maar andersom te doen en levert Kihan de assist op Mees, die vervolgens de 1-0 op het scorebord zet. Gelijk daarna brengt Maro na een solo de stand op 2-0.  In de 5^de min is het wederom Maro, die deze keer een pass van de tegenstander onderschept en maar eens van afstand schiet, 3-0. Ook de 4-0 mag Maro op zijn naam schrijven, na een solo. Op slag van de Tim-out is het Ben die met een schot de stand op 5-0 brengt in het 1^ste kwart. Ook een dikke pluim voor onze achterhoede bestaande uit Kees en Siem en onze keep Koen, die zorgen voor de nodige rust, de verzorgde en nette opbouw van achteruit en het stoppen van de aanvallen van onze tegenstander.

In het 2^de kwart blijkt dat onze tegenstander een goede peptalk heeft gehad, waardoor er in de 13^de min ineens een vrije man vrij voor Koen de bal in het doel kan tikken, 5-1. Dat dit de jongens niet uit balans brengt bewijzen Maro, Ben en Mees die in de volgende minuten de stand op 8-1 brengen. Doordat Rood-Zwart maar slechts mondjesmaat door onze verdediging heen komt, proberen ze een ander wapen; het afstandsschot dat in de 19^de min de stand op 8-2 brengt. Deze wordt gelijk weer gevolgd door een intikker van Mees, na een assist van Doni, 9-2. Met een herhaling uit de 19^de min maakt rood-Zwart er weer 9-3 van. Dit lijkt Maro (waar door sommige toeschouwers al weer voorzichtig donna wordt achter geplakt) niet te deren door met een afstandsschot de ruststand op 10-3 te zetten.

Nog niet helemaal bijgekomen van de rust en de 10-3 voorsprong, zien de tegenstanders gelijk na de aftrap een gaatje in onze verdediging en kunnen de 10-4 intikken. Daarna volgen een aantal min dat onze jongens het wat rustiger aandoen en het spel wat weer op en neer lijkt te gaan. Tot in de 25^ste min de tegenstander een vrijetrap krijgt (na een ogenschijnlijke maar niet bewezen schwalbe) en hieruit de 10-5 scoren. Dit schud onze jongens flink wakker en er wordt weer een tandje bijgezet, waardoor de stand aan het eind van het derde kwart door Mees, Kihan en Doni op 13-5 wordt gezet.

3 min onderweg in het 4^de en laatste kwart breekt een speler door onze verdediging, maar gelukkig wordt dit tijdig gezien door Koen, die uit zijn doel sprint en de bal voor de voeten van de tegenstander naar voren knalt. Deze bal wordt vervolgens in 1 soepele beweging door Mees uit de lucht aangenomen en doorgespeeld op Kihan de 14-5 op het scorebord zet. Na een laatste tegenstoot van Rood-Zwart die de stand op 14-6 brengt, was het voor onze Maro(donna) nog niet genoeg door met nog 2 doelpunten (en een bijna professionele omhaal)  de eindstand op 16-6 te brengen.

Laat ik voorop stellen dat deze zeer prachtige eindstand niet alleen het werk is van de jongens die de doelpunten maken, maar net zozeer door de jongens die achterin de boel op slot houden en de jongens op het middenveld die de lijntje uitzetten. Deze wedstrijd was een mooi voorbeeld van hoe teamwerk eruit hoort te zien.

Een trotse verslaggever 😉