Zo1 verliest van titelkandidaat

Op een regenachtige dag is ZO1 er niet in geslaagd om Schalkhaar de baas te zijn. Een uiterst effectieve tegenstander die uit vijf doelpogingen, drie keer wist te scoren.

ZO1 begon voortvarend met goed positiespel en dit resulteerde in een aantal goede mogelijkheden. Het spelbeeld was van beide kanten afwachtend, echter braken wij vaker door. De 1-0 kwam vanuit een vrije trap waarbij Florian vriend en vijand verraste door de bal richting doel aan te snijden op het natte veld. De bal verdween zomaar ineens in het doel. In die fase wisten we niet te profiteren van het dominante aanvalsspel rondom hun 16 meter. Schoten van Florian en Ebi misten precisie. Net op het moment dat wij dachten een kans te creëren, leverde balverlies een directe lange bal op richting de spits van Schalkhaar. De laatste lijn schatte dit verkeerd in waarbij ons middenveld ook te langzaam terug schakelde. De teruglegbal werd vervolgens eenvoudig met een droge schuiver in het doel geschoten.

Na rust een ander ATC'65. Ebi moest er noodgedwongen af, Koen viel na 10 minuten uit en daardoor verloren wij het ritme. Het tempo van voetballen lag in de opbouw te laag, cruciale duels werden slap ingegaan en tijdens het aanvallen werd de bal te vaak verloren vanuit vertragend aanvalsspel. De 1-2 kwam voort uit een goede aanval over meerdere schijven van Schalkhaar, waarin wij niet meebewogen met de aanval. De vrijstaande spits kon kinderlijk eenvoudig afronden toen er werd teruggelegd. Desondanks speelden we ruimschoots op de helft van de tegenstander, maar op enkele schoten van buiten de 16 meter na, creëerden we simpelweg te weinig. De grootste kans op de 2-2 was een doelpoging van Bas Geessink. Was het niet dat de keeper voortreffelijk redde. En ja, evenals vorige week kregen we dan de deksel op de neus. 1-3.

Vandaag kwam ZO1 simpelweg kwaliteit tekort om het ervaren en statische Schalkhaar te pijnigen. Een nederlaag tegen een 'topploeg' uit deze klasse, al was dat aan het veldspel niet af te zien. Weggeblazen zijn we niet, overklast idem, maar iets afdwingen hebben wij ook niet gedaan. De tegenstander wel, waardoor we wederom met lege handen staan.